Weelderige vrouwenvormen; het was er altijd al

Interview met Iwan Verwey

In de weilanden op een erf rondom Abcoude ligt het besloten atelier van Iwan Verwey, Surinaams /Nederlands beeldhouwer.

Binnen is de warme kachel, de leefgeur van de aangrenzende koeienstal, koffie met “knabbeltjes”, (quote Iwan) bokken, werk in uitvoering, een mahoniehouten werk dat net verkocht is. Naast lessen in z’n atelier, en in Amstelveen, geeft Iwan sinds kort een cursus beeldhouwen op de Gooise Academie.

"We zijn in jouw atelier omringd door vrouwelijke vormen? "
Ja het thema was er gewoon. Ik had mijn moeder jong verloren, en ben zo’n beetje opgegroeid tussen mijn zussen. Daar heeft het vast mee te maken. Vaak weten mensen niet wat ze in zich hebben, ik ook niet. Ik was jong, zat in een ontvankelijke periode.

Ik werkte destijds als ambtenaar; ik hoorde getik bij de buurman ben gaan kijken, en ik werd gegrepen. Ik ben een blokje hout gaan pakken en aan het werk gegaan. Langzamerhand, en na de opleiding aan de Rijksacademie, heb ik als beeldhouwer een naam opgebouwd.

Met enige voorzichtigheid: op de kunstbeurs in Suriname is “een Verwey”’ komen bekijken wel een begrip geworden. Ik onderscheid me door mijn stijl en door de combinatie van materialen; ik ben een stapelaar. En ik krijg er veel reacties op tot mijn verrassing.

Stapelaar? Ja, ik combineer graag de gladheid van hout en het grove van natuursteen. Ik pendelde een tijdlang tussen Nederland en Suriname. Hier werkte ik voornamelijk met steen. In Suriname, waar ze verwend zijn met overal verkrijgbaar mahonie en veel andere prachtige houtsoorten, ben ik weer met hout begonnen, en ben ik gaan experimenteren. Mijn manier van werken kan je beschrijven als een reis met het materiaal, hout en steen samen. Als het materiaal me een andere kant opstuurt dan ik in gedachten had, dan ga ik die kant op. Dan wordt het iets anders, en dat is ook goed.

Mijn werk onderscheidt zich door geabstraheerde vormen waar toch altijd de vrouw in te herkennen is. Met een klein lachje. Al mag je er ook rustig een lief hondje in zien.

"Hoe ziet een beeldhouwles bij jou eruit?"
Een cursus bij mij is individueel gericht; ik help mensen aan de hand van eigen ideeën. Ik geef veel aandacht en luister naar inbreng van cursisten.

Voor sommige cursisten is het handig om een voorbeeld met klei te maken vòòr je met steen gaat werken. Werken met verschillende materialen helpt je om gevoel te krijgen voor de vorm De wendbaarheid van klei helpt cursisten bij het letten op verhoudingen en de richting in het werk.

Werken met steen betekent soms loslaten wat je in je hoofd had. Als je er te veel afhaalt wordt het iets anders. En het wordt meestal beter als je de moed hebt om verder te gaan. Tenslotte ben je vrij.

"Vrij omgaan met eigen gemaakt werk. Dat is niet altijd makkelijk?"
Zeker niet. Ook professionele kunstenaars, die al jaren werken kunnen daar nog mee worstelen. Loslaten wat je in je hoofd hebt, dat is niet eenieder gegeven. Er volgt er een begripvolle lach.

Interview van Agnes Bruintjes met Iwan Verwey oktober 2025